RSS

POWERED BY
LoxBlog.Com

ورود اعضا:

	نام :
	وب :
	پیام :
	2+2=:
(Refresh)

گياهان C4 : بعدها مشخص گرديد که هميشه اولين ترکيب نسبتا˝ پايدار در فتوسنتز PGA نيست . بلکه در برخی موارد اولين محصول توليدی در گياهان يک اسيد آلی 4 کربنه به نام اگزالو استيک اسيد ( OAA ) است . به همين دليل به گياهان دسته ی اخير گياهان 4 کربنه يا C4 گفته می شود . از مهمترين گياهان زراعی C4 می توان به سورگوم ، نيشکر ، ذرت و برخی از واريته های ارزن اشاره کرد . همچنين از علفهای هرز C4 مهم می توان به تاج خروس ، اسفناج وحشی ، علف شور و آتريپلکس اشاره کرد . يکی از خصوصيات مهم گياهان C4 آن است که برگهای آن دارای 2 نوع سلول فتوسنتزی می باشد : 1- سلول های مزوفيل فتوسنتزی . 2- سلول های غلاف آوندی فتوسنتزی . آناتومی کرانز ( Kranz ) : به ترتيب قرار گيری سلول های فتوسنتزی مزوفيل و سلول های فتوسنتزی غلاف آوندی به صورت دواير متحد المرکز در اطراف رگبرگ ها و دسته جات آوندی آناتومی کرانز گفته می شود . تفاوت های تشريحی و آناتوميکی برگ گياهان C3 و C4 : 1- در برگ گياهان C4 1 يا 2 لايه از سلول های غلاف آوندی مشخص وجود دارد . در حاليکه در برگ گياهان C3 يا اساسا˝سلولهای غلاف آوندی وجود ندارد مانند : برگ تنباکو و يا اگر وجود داشته باشد فاقد کلروپلاست است مانند : برگ گلابی . 2- در برگ گياهان C3 سلول های مزوفيل نرده ای وجود دارد ، در حاليکه در برگ گياهان C4 وجود ندارد . سلول های مزوفيل : الف ) نرده ای : گياهان C4 ندارند . ب ) اسفنجی : عمل تثبيت CO2 در اين سلول ها صورت می گيرد . 3- در برگ گياهان C3 بين سلول های مزوفيل فضاهای بين سلولی زيادی وجود دارد ، به خصوص در بين سلول های مزوفيل اسفنجی . در حاليکه اين فضاهای بين سلولی در بين سلول های برگ گياهان C4 يا اساسا˝ نيست و يا بسيار اندک است . 4- در برگ گياهان C4 سلول های غلاف آوندی مشخص و آناتومی کرانز وجود داشته در حاليکه در برگ گياهان C3 سلول غلاف آوندی مشخص و آناتومی کرانز وجود ندارد . در گياهان C4 اولين گيرنده ی CO2 هوا يک ترکيب 3 کربنه به نام فسفو انول پيروات ( PEP ) است . آنزيمی که سبب تسريع ترکيب CO2 با PEP می شود ، آنزيم فسفو انول پيروات کربوکسيلاز ( PEPC ) است و اولين محصول توليدی در فتوسنتز اين گياهان يک اسيد آلی 4 کربنه به نام اگزالو استيک اسيد ( OAA ) است . به مسير فتوسنتزی گياهان C4 ، Hatch & Slack می گويند . در گياهان C4 ، CO2 هوا در سلول های مزوفيل تثبت مقدماتی شده و تبديل به اسيد آلی 4 کربنه ی اسيد ماليک يا اسيد آسپارتيک می شود و در نهايت اين اسيد های آلی به سلول های غلاف آوندی رفته و از آنجا از طريق دکربوکسيلاسيون CO2 مورد نياز چرخه ی کلوين که در سلول های غلاف آوندی جای گرفته است فراهم می نمايد . تفاوت های آنزيم های PEPC و RUBPC : 1- RUBPC ، RUBP را کربوکسيلاسيون می کند . اما PEPC ، PEP را کربوکسيلاسيون می کند . 2- PEPC در سلول های مزوفيل و در سيتوزول جای داشته و توليد اسيد آلی می کند اما PEPC در درون چرخه ی کلوين و کلروپلاست بوده و توليد قند می کند . از آنجائيکه قدرت ترکيب کنندگی PEPC نسبت به CO2 به مراتب بالاتر از قدرت ترکيب کنندگی RUBPC نسبت به CO2 می باشد ، يعنی آنزيم PEPC حتی در مقادير ناچيز CO2 هم می تواند فعاليت کند در حاليکه RUBPC برای فعاليت به يک حداقل CO2 در محيطش نيازمند است . لذا به همين دليل گياهان C4 مجبور به جداسازی مکانی اين 2 آنزيم گرديده اند . به اين ترتيب که آنزيم PEPC را در سلول های مزوفيل و آنزيم RUBPC را در سلول های غلاف آوندی قرار داده اند . زيرا اگر 2 آنزيم در يک سلول بوده و همزمان فعاليت می کردند از آنجائيکه ميل ترکيبی PEPC از RUBPC نسبت به CO2 بالاتر است لذا برنده واقعی PEPC بوده و به وسيله ی CO2 جذب شده توليد اسيد آلی می کرد و هرگز قندی توليد نمی شد .

نظرات شما عزیزان:

+ نوشته شده در شنبه 25 تير 1390برچسب:,

ساعت 15:51 توسط مهندس مهرداد مرتضوی |